هفدهم رمضان‌المبارک ۱۴۳۸

یا غیاث‌المستغیثین یا جلیل 

یا امان الخائفیـــــن رب جمیل 

ای‌تو عون‌المؤمنیـــن یاری نما 

مردم ایران زمین را ای کفیل

ای که نزدیکی به بنده یاربم، نعم‌القریب 

دوستی‌بهتر ز تو کی‌میشود، نعم‌الحبیب 

خود  نظـــــر کن  بر دعاهـــــای  ز ملت یا اله

ملجأنیکو اجابت،‌چون‌تویی نعم‌المجیب

در دعا این بنده‌را هم مرحمت 

خود نماییـــدم ‌که دارم مسئلت

ای عزیزان در سحر از مکرمت

یـاد بــاد این بنده‌ی در مسکنت 

روز قــدس آمد مسلمان پرخروش 

بهر مظلومین عالم ، سخت کوش 

همره‌این مردم آزاده‌ی ایران‌زمین

همچـــو کوه‌آذرین بر خصم جوش

چندروز آخرین‌اندر مه‌خوب‌صیام 

قدر دان این فرصت صـوم و قیام 

در دل شب در تضــــرع ، اشک خود

بنـــــده‌ی عاصـــــی مکـــــن انـدر نیـام 

ماه‌رحمـت رو به‌اتمـام‌است‌و ما 

غافل هســـــتیم از مه لطف خدا 

درب‌جنت‌باز و بسته‌دوزخ‌است

پـس غـنــیــمـت بایـدم وقـت دعا

ای‌خدا اعمال‌اندک‌سهم ماست 

حب‌دنیا کنه‌خون‌و لحم‌ماست 

گر هدایت از تو ناید ســــوی ما

در پی امـوال دنیـا فهــم ماست 

یادیک‌صاحب‌نفس،معمار،آن‌روح‌خدا 

زنده‌است‌اندر دل‌عشــاق‌او در هرکجا 

او که‌احیـاکرد اسلام‌مبین‌را در جهان 

بوده مأمـور قیام از جانب یکـتا خـدا

این شب عید است و غفران اله 

می‌کِشد خط بر هــــزاران از گناه 

بندگان ! جـاماندگان ! در امشبی 

توبه وقتش‌هست تا قبل‌از پگاه 

نیمه‌ی خرداد یک روز عزاست 

قتل عـــام ملتی گردد جفاست 

لیک‌اینک عیـدفطرست ای‌خدا 

عیدیی‌بر ما دهی‌اینک‌رواست